გსმენიათ ალბათ წყლის ხასიათები – ხისტი და რბილი. წყლის სიხისტე (DH) განისაზღვრება წყალში გახსნილი კალციუმისა (Са) და მაგნუმის (Mg) მარილებით. მათი უმნიშვნელო შემადგენლობისას წყალს რბლის უწოდებენ და თუ წყალში მათი რაოდენობა მომატებულია, წყალს ხისტს უწოდებენ. ძირითადი ფაქტორი, რომელიც წყლის სიხისტეს განაპირობებს - მასში კალციუმის და მაგნიუმის შემცველი მთის ქანების გახსნაა. ზედაპირული წყლები უფრო რბილია, ვიდრე მიწისქვეშა. ზედაპირული წყლების სიხისტე სეზონზეა დამოკიდებული, რომელიც მაქსიმუმს ზამთარში აღწევს. სიხისტის მინიმალური მაჩვენებელი წყალდიდობების და თოვლის დნობის პერიოდშია, როდესაც ნიადაგში დიდი რაოდენობის წვიმის ან დამდნარი თოვლის გამო მომატებული წყალი ხვდება.
DH სკალით წყლის სიხისტე იზომება შემდეგნაირად:
თბილისში მაგ.რბილი წყალია, მაღალმთიან ადგილებში უფრო ხისტი – ალბათ შეგიმჩნევიათ რომ საპონი ძნელად შორდება, წყალი დიდხანს დუღდება.
ჰო, რაც აუზთან კავშირშია: რბილი წყალი შედარებით ადვილი და ეკონომიური მოსავლელია ვიდრე ხისტი.
No comments:
Post a Comment